در عصر توسعه پرشتاب زیرساخت‌ها، توجه به میراث فرهنگی به‌عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از هویت ملی، ضرورتی انکارناپذیر است. اقدام اخیر سازمان راه‌آهن تایلند (SRT) در بازطراحی ایستگاه قطار سریع‌السیر آیوتایا، نمونه‌ای از توازن میان پیشرفت و حفظ اصالت تاریخی است.آیوتایا، پایتخت باستانی تایلند و یکی از مهم‌ترین سایت‌های ثبت‌شده در فهرست میراث جهانی یونسکو، نه‌فقط یک مکان تاریخی، بلکه بخش زنده‌ای از حافظه جمعی و هویت فرهنگی کشور است. بنابراین، هرگونه پروژه عمرانی در این منطقه باید با نهایت دقت و احترام نسبت به ارزش‌های تاریخی آن طراحی و اجرا شود.در پی نگرانی‌ها نسبت به تأثیرات بصری و فرهنگی پروژه راه‌آهن بر شهر تاریخی آیوتایا، سازمان راه‌آهن تایلند از کارشناسان بین‌المللی سازمان‌های ICOMOS و ICCROM برای بررسی مسیر دعوت کرد. نتیجه بازدید میدانی آنان منجر به پیشنهاداتی شد که شامل کاهش ارتفاع ایستگاه و مسیر قطار بود تا از تداخل با افق دید تاریخی و معماری منطقه جلوگیری شود.

در طراحی جدید، نه‌تنها ارتفاع سازه‌ها کاهش یافته، بلکه نمای ایستگاه نیز به‌گونه‌ای طراحی شده که با بافت تاریخی آیوتایا هم‌خوانی داشته باشد. این رویکرد نشان می‌دهد که معماری می‌تواند ابزاری برای پیوند میان گذشته و آینده باشد، نه عاملی برای گسست.همچنین، کاشت مجدد درختانی که در جریان ساخت‌وساز آسیب دیده‌اند و برنامه‌ریزی برای مدیریت گردشگران از دیگر اقدامات مکمل برای حفظ تعادل محیطی و فرهنگی منطقه هستند.اماکن تاریخی نه‌تنها به‌عنوان جاذبه‌های گردشگری، بلکه به‌مثابه گنجینه‌های معنوی، تربیتی و اجتماعی یک ملت شناخته می‌شوند. هرگونه بی‌توجهی به این سرمایه‌ها در مسیر توسعه، می‌تواند منجر به آسیب‌های جبران‌ناپذیری در هویت فرهنگی نسل‌های آینده شود.اقدام SRT در بازطراحی پروژه‌ای عظیم بر اساس نظرات متخصصان میراث فرهنگی، الگویی الهام‌بخش برای کشورهای دیگر است. توسعه زیرساختی، در صورتی پایدار و مفید خواهد بود که همسو با حفاظت از میراث فرهنگی انجام گیرد. آیوتایا امروز نه تنها مسیر جدیدی برای قطار، بلکه مسیر تازه‌ای برای همزیستی میان سنت و نوگرایی ترسیم کرده است.

منبع :

https://www.nationthailand.com/news/policy/40049914